Mataruni watervallen

Onze gids van Makasa reed ons naar de Watervallen , helaas regende het bij de start van onze wandeling.

Met 1 paraplu , lokale bevolking gebruikt er een bananenblad voor, gingen we op pad. Smalle paadjes tussen het prachtige groen door liepen we richting de watervallen. Zelfs met stokken bleek het voor Marieke nog te glad en is ze door Frank omhoog gehouden 😂😂. 
ipv in 30 minuten kwamen we pas na 1,5uur aan 😇, maar wat een gaaf natuurgeweld.

De bikini’s bleven in de tas,  want het water was zoooooo koud 🥶.

Dezelfde glibberige weg weer terug, maar blijven lachen en dat deden we. Melig slappe lach zelfs om elkaar.

We mochten in het huis van onze gids droog zitten en zelf koffie maken. 
Het hele proces zoals ze met de hand dit hier verwerken werd uitgebreid in Engels uitgelegd. Nu waardeer ik nog meer dat bakkie thuis!!
Wat een werk zeg voor een paar bonen. Maar ze zingen en dansen erbij wat het werk leuker maakt, voor ons wel. We vergaten even dat we kou hadden van de regen en onder de blubber zaten 😂

Suus keek op tegen het proeven van de koffie en besefte dat bij de bananenplanten kiepen ook geen optie was, dus mama heeft 3 koppen koffie op , want ook Frank is geen koffie liefhebber. 

Na onze late lunch gingen we terug naar ons hotel en spoelden daar alles uit ook onze schoenen. We genoten van een borrel en Suus van een duik in het zwembad. Terugkijkend op een avontuurlijke, regenachtige, maar zo’n heerlijke dag bij de kilimanjaro. 
 

En zoals ze hier zeggen: Hakuna Matata, no rain, no flowers. 
 

Morgen door naar de Masai stam , hier zullen we geen WiFi hebben verwachten we.